ΠΟΝΟΣ ΣΤΟΝ ΩΜΟ

Ο ώμος αποτελεί μια άρθρωση με μεγάλο  εύρος  κίνησης .Για να το επιτύχει αυτό η φύση έχει σχεδιάσει μια άρθρωση στην οποία συμμετέχουν δύο οστά (βραχιόνιο και ωμοπλάτη) και ένα πλήθος από μύες συνδέσμους και τένοντες που σκοπός τους είναι να διατηρούν την άρθρωση του ώμου στην θέση της και να την κινούν σχεδόν σε όλα τα επίπεδα ( περιστροφή  360 μοίρες).

Η πολυπλοκότητα αυτή της κατασκευής είναι που  κάνει την άρθρωση αυτή τόσο ευάλωτη σε τραυματισμούς και τον  όρο ωμαλγία (πόνος στον ώμο) ένα θέμα με πολλές αιτίες.

Στην διερεύνηση της ωμαλγίας εμπλέκονται αρχικά οι εν τω βάθει  μύες που συγκρατούν  στη θέση της την άρθρωση ώστε να λειτουργήσει ως μοχλός στις διάφορες

περιστροφικές κινήσεις του άνω άκρου( στροφείς της άρθρωσης του ώμου), στην συνέχεια το εξωτερικό περίβλημα των μυών που δίνουν την δύναμη στο σώμα να χρησιμοποιήσει την άρθρωση του ώμου στην καθημερινότητα ( δελτοειδής, μείζων και ελάσσων θωρακικός, πλατύς  ραχιαίος, τραπεζοειδής κλπ), κατόπιν τα οστά ( βραχιόνιο , ωμοπλάτη, κλείδα)  που αποτελούν την ίδια την άρθρωση του ώμου και οι μύες μεταξύ κορμού και ώμου που έχουν ως αποστολή να  συνδέουν το άνω άκρο με τον κορμό .

Η αιτία του  πόνου στον ώμο εξατομικεύεται ανάλογα την δραστηριότητα του κάθε ασθενούς, τον βαθμό καταπόνησης της άρθρωσης στην καθημερινότητα καθώς και την χρονιότητα , την εντόπιση και την έκταση της αρχικής βλάβης.

Μια βλάβη μπορεί να παραμένει στάσιμη ή να εξελίσσεται αν το αίτιο που την προκαλεί συνεχίζει να υφίσταται. Σκοπός του ειδικού είναι να εντοπίσει την περιοχή της βλάβης αρχικά με την κλινική του εξέταση, να την επιβεβαιώσει με κάποια απεικονιστική μέθοδο και στην συνέχεια να προτείνει στον ασθενή την λύση που του αρμόζει στο προφίλ της δραστηριότητας και των απαιτήσεων στην καθημερινότητα. Αυτό σημαίνει ότι συχνά  για το ίδιο πρόβλημα προτείνονται διαφορετικές λύσεις σε διαφορετικούς ασθενείς και διαφορετικές ηλικίες.

Οι λύσεις που δίνονται στην ωμαλγία είναι άμεσα συνυφασμένες με την αιτία που προκαλεί τον πόνο και τις ανάγκες του ασθενή  . Σε ρήξη μαλακών μορίων μπορεί να προταθεί χειρουργική θεραπεία σε ένα αθλητή (λόγω αυξημένων απαιτήσεων  από το μυοσκελετικό στο επάγγελμα) και αναλγητική συντηρητική αγωγή σε κάποιον ηλικιωμένο ή κάποια νοικοκυρά .

Η χειρουργική θεραπεία συνήθως πραγματοποιείται με την  ελάχιστα επεμβατική μέθοδο που καλείται αρθροσκόπηση ώμου .Εκεί με την χρήση ειδικών εργαλείων είμαστε σε θέση να επέμβουμε επί ανατομικών βλαβών πχ  να επιδιορθώσουμε ρήξεις  συνδέσμων , τενόντων με πολύ μικρές  τομές .

Στην  περίπτωση που για τον πόνο φταίει η εκφύλιση των οστών της άρθρωσης ή οστεοαρθρίτιδα (ανατομική βλάβη)  υπάρχουν και οι χειρουργικές τεχνικές και η δυνατότητα αντικατάστασης  αυτής  με τεχνητή με καλά λειτουργικά αποτελέσματα

Η συντηρητική θεραπεία ,όταν επιλεγεί ως θεραπεία, στηρίζεται στην φαρμακευτική αναλγησία, στην αντιφλεγμονώδη αγωγή, στην φυσιοθεραπεία  .Όλα αυτά έχουν ως σκοπό την ανώδυνη διατήρηση του εύρους κίνησης του ώμου ώστε να ‘εξυπηρετούνται ‘ οι απαιτήσεις της καθημερινότητας.

Στην συντηρητική ( μη χειρουργική θεραπεία ) καθώς και επικουρικά μετά από χειρουργική θεραπεία  μπορεί να συμπεριληφθεί  και μάλιστα με αξιόλογα αποτελέσματα και η τεχνική της Neural Therapy όσον αφορά την λειτουργική διαχείριση του πόνου του ώμου πέρα από τις συνηθισμένες πρακτικές όταν αυτές πλέον δεν λειτουργούν ή σε συνδυασμό με αυτές για τα μέγιστα ευεργετικά αποτελέσματα.