NEURAL THERAPY –Από την θεωρία στην πράξη

NEURAL THERAPY-Η μέθοδος

Η ΝΤ είναι μια διαγνωστική και θεραπευτική μέθοδος για λειτουργικές διαταραχές , φλεγμονώδεις καταστάσεις  για οξύ και χρόνιο πόνο.

Στην μέθοδο αυτή χρησιμοποιούνται τοπικά αναισθητικά σε πολύ μικρές δόσεις , γεγονός που εξασφαλίζει την ασφάλεια της μεθόδου στα εκπαιδευμένα χέρια.

Ο στόχος της μεθόδου είναι η εξάλειψη του πόνου επηρεάζοντας την λειτουργία του αυτόνομου νευρικού συστήματος και την τοπική αιμάτωση των ιστών στόχων. Επιδρά κυρίως στο συμπαθητικό νευρικό σύστημα ( κλάδος του αυτόνομου νευρικού συστήματος που είναι υπεύθυνος για την κινητοποίηση του οργανισμού σε έντονες καταστάσεις και καταστάσεις κινδύνου).

Η χρήση του τοπικού αναισθητικού προκαλεί διακοπή του φαύλου κύκλου πόνος – ισχαιμία ιστών – πόνος  στην περιοχή της βλάβης,  δίνοντας έτσι την δυνατότητα στους ρυθμιστικούς μηχανισμούς του οργανισμού να ελέγξουν την διαδικασία της φλεγμονής, του πόνου και της επούλωσης.

Η δράση της ΝΤ επικεντρώνεται:

• τοπικά (local) – στην βλάβη,
• περιοχικά (regional) – στους μηχανισμούς ρύθμισης σε επίπεδο νωτιαίου μυελού και
• κεντρικότερα (central) – σε περιοχές  γενικότερης αστάθειας του αυτόνομου νευρικού συστήματος μέσω των λεγόμενων πεδίων διαταραχής, (περιοχές στο σώμα που δεν σχετίζονται άμεσα με την εν λόγω βλάβη αλλά συντηρούν μια διέγερση του συμπαθητικού νευρικού συστήματος σε επίπεδο εγκεφάλου ).

Σκοπός της μεθόδου είναι να μειώσουμε την συμπαθητικοτονία (υπερδιέγερση του συμπαθητικού συστήματος) και να δώσουμε στον οργανισμό μια ανάσα και μια ευκαιρία στους μηχανισμούς αυτορρύθμισης να αναλάβουν δράση .

Το αποτέλεσμα είναι μείωση ως εξάλειψη του πόνου, η καλύτερη αιμάτωση της περιοχής της βλάβης, βελτιωμένη λειτουργικότητα  ιστών και οργάνων.

 

Neural Therapy τοπική και περιοχική θεραπεία

 

Στην ΝΤ εγχύσεις γίνονται στο δέρμα σε μυοπεριτοναϊκά σημεία ή trigger points, σε περιοχές έκφυσης και κατάφυσης τενόντων συνδέσμων, σε επώδυνα σημεία κοκ.

Από την νευροφυσιολογία και την νευροανατομία προκύπτει ότι υπάρχουν ανατομικές και λειτουργικές σχέσεις και νευρωνικά αντανακλαστικά κυκλώματα μεταξύ “στρωμάτων” (layers) του σώματος ( δέρμα, μύες, σπλάχνα, οστά) τα οποία νευρώνονται από τις ίδιες νευρικές ρίζες του νωτιαίου μυελού. Επηρεάζοντας ένα από αυτά τα στοιχεία επηρεάζουμε -μέσω αυτών των συνδέσεων- και τις υπόλοιπες σχετιζόμενες δομές.

Ιδιαίτερη σημασία έχει η επέκταση  τόσο ανατομικά όσο και λειτουργικά του συμπαθητικού αυτόνομου νευρικού συστήματος. Ουσιαστικά νευρικές απολήξεις του συμπαθητικού νευρικού συστήματος απλώνονται σε όλο το σώμα μέσω των περιαγγειακών νευρικών  πλεγμάτων ενώ ειδικές δομές όπως τα γάγγλια και τα πλάγια κέρατα του νωτιαίου μυελού αποτελούν σημαντικές “διασταυρώσεις” των νευρικών αυτών οδών από και προς τον εγκέφαλο και περιοχές στόχοι για την θεραπευτική μας παρέμβαση.

Οι εγχύσεις σε τοπικό (local) επίπεδο και σε επίπεδο  περιφερικών (regional)  συνδέσεων είναι η συνήθης πρακτική που ακολουθείται στις πρώτες συνεδρίες.

 

 

 

Το πεδίο διαταραχής και η σημασία του.

 

Ως πεδίο διαταραχής στην ΝΤ ορίζεται μια περιοχή στο σώμα στην οποία εδράζεται μια χρόνια φλεγμονώδης κατάσταση με αρκετά χαμηλή ένταση ώστε να μην δίνει συνειδητά  συμπτώματα πόνου και στοιχεία της κλασικής φλεγμονής αλλά να τροφοδοτεί με νευρικά ερεθίσματα τα ανώτερα κέντρα πόνου του εγκεφάλου διατηρώντας τα σε μία κατάσταση “ενεργοποίησης ή ερεθισμού” επί μεγάλα χρονικά διαστήματα .

Στην διάρκεια της ζωής μας τραυματισμοί, ασθένειες, χρόνιες νόσοι  αφήνουν τέτοιου είδους  χρόνιες φλεγμονώδεις καταστάσεις σε διάφορα σημεία του σώματός μας τα οποία συσσωρεύονται μεν αλλά είναι διαχειρίσιμα από το νευρικό μας σύστημα εώς ένα σημείο. Όταν αυτό το σημείο ξεπεραστεί από ένα νέο επιπλέον και πιθανά άσχετο ερέθισμα τότε ο έλεγχος από το αυτόνομο νευρικό σύστημα χάνεται και εμφανίζεται το σύμπτωμα.

Κοινά πεδία διαταραχής είναι οι αμυγδαλές , οι χρόνιες φλεγμονές στα δόντια, ορισμένες ουλές, χρόνιες φλεγμονώδεις καταστάσεις στο ουροποιογεννητικό σύστημα.

Σκοπός της μεθόδου είναι η αναγνώριση και απενεργοποίηση των πεδίων αυτών όπου αυτό είναι δυνατό. Η απενεργοποίηση των πεδίων διαταραχής οδηγεί σε πτώση της “ευερεθιστότητας” του συμπαθητικού συστήματος μειώνοντας  την αίσθηση του πόνου διότι μειώνει τον φόρτο των ερεθισμάτων που δέχεται ο εγκέφαλος. Κατά κάποιον τρόπο ο εγκέφαλος “αποφορτίζεται” από πολλά και μη χρήσιμα ερεθίσματα και “συγκεντρώνεται” στις ουσιώδεις πληροφορίες που λαμβάνει από το υπόλοιπο σώμα.

 

Η Neural Therapy στο ορθοπαιδικό ιατρείο

 

Η μέθοδος όπως περιγράφηκε αποτελεί πολύτιμο εργαλείο στην αντιμετώπιση πόνου, οξέος και χρόνιου και στην αντιμετώπιση λειτουργικών διαταραχών του μυοσκελετικού (αυχεναλγία, μυαλγίες και  δυσκαμψία που δεν οφείλονται σε ανατομικά αίτια).

 

Κοινά συμπτώματα όπως κεφαλαλγίες, “πιασμένος” αυχένας, “κλειδωμένη” μέση, πονεμένοι και με περιορισμένη κίνηση ώμοι, αρθρώσεις με αρθρίτιδα οι οποίες είναι ακόμη νωρίς να χειρουργηθούν αλλά εξακολουθούν να πονάνε είναι μέρος από τις θεραπευτικές ενδείξεις της μεθόδου.

Το “κλειδωμένο”σώμα που δεν επιτρέπει την φυσιολογική κίνηση και την ευελιξία και επηρρεάζει την ποιότητα ζωής μας μπορεί ,μέσω της μεθόδου, να αποκατασταθεί στον βαθμό που το ίδιο το σώμα λειτουργικά  επιτρέπει, εφόσον εμείς απαλλάξουμε το νευρικο σύστημα από τις τις χρόνιες λειτουργικές του αγκυλώσεις.